Tekenen en waterverven zijn twee afzonderlijke traditionele kunsttechnieken die vaak samen worden gebruikt. Tekenen kan de basis leggen voor een schilderij van waterverf. Tekenen over een opgedroogde waterverf of het gebruik van waterverf pencelen zijn gecombineerde kunsttechnieken.

"Optical Art, optische kunst, kwam in het begin van de zestiger jaren op als uitgesproken reactie op bepaalde richtingen in de kunst die uit gevoelsmomenten waren ontstaan zoals Action Painting, Tachisme. Behoort tot de familie van het Constructivisme met als voornaamste uitgangspunt een bewegingsillusie te scheppen door het gebruik van lijnen, vlakken en kleuren. Het optische bedrog wordt nog versterkt wanneer men het kunstwerk vanuit een andere hoek of van een andere kant bekijkt. De compositie staat volledig in dienst van het bewegingseffect en het oog van de toeschouwer wordt er actief bij betrokken. De eerste representatieve tentoonstelling van Op-Art “The responsive eye"" had in 1965 plaats in New York met als belangrijke protagonisten : Vasarely, Poons, Soto, Bridget, Yvaral, Albers, Riley, Cruz-Diez. De Op-Art heeft in de loop der jaren invloed uitgeoefend o.a. op de kinetische en de lichtkunst, zij vond ook ingang in de industrial design bij gebruiksvoorwerpen, decoratie en mode. "

Psychologische theorie die begon in 1968 op het moment dat het debat over de "persoon-situatie" werd getriggerd door een monografie publicatie door Walter Mischel. Het is een benadering van kunst-gedrag die stelt dat er geen algemene eigenschappen zijn. Het meent dat gedrag van buitenaf wordt beïnvloed door factoren in de omgeving in plaats van motivaties en interne kenmerken. Het daagt dus trait theoretici uit zoals Raymond B. Cattel en Hans Esyenck. Belangrijke beweging gekoppeld aan het situationisme is het "situationisten" opgericht door Asger Jorn.